Көрісу күні – халықтық дәстүр мен бірліктің белгісі

Көрісу күні – қазақ халқы мен батыс аймақтарда тұратын өзге де ұлт өкілдері үшін ерекше мәнге ие көне дәстүр. Ол жыл сайын 14 наурызда атап өтіледі және халық арасында «Амал мерекесі» деп те аталады. Бұл күн қысқы суықтан кейін көктемнің келуін білдіреді және адамдардың бір-біріне аман-есен жеткенін білдіріп, қол алысып, көрісуімен ерекшеленеді.

Мерекенің мәні мен маңызы

Көрісу күні – адамдардың бір-біріне амандық-саулық тілеп, қыстан аман шыққанына шүкіршілік ететін күн. Бұл күннің басты ерекшелігі – жас пен кәрі демей, кез келген адам бір-бірімен көрісіп, құшақтасады. Бұл мереке тек амандасу рәсімі ғана емес, сонымен қатар адамдар арасындағы бауырмалдықты, татулықты, мейірімділікті арттырады.

Көрісу дәстүрінің ерекшеліктері

Көрісу күні таңертеңнен басталады. Адамдар ең алдымен жасы үлкен кісілердің үйіне барып, оларға ізет білдіріп, қол алысып көріседі. «Жасың құтты болсын!», «Бір жасыңмен!» деген ізгі тілектер айтылады. Сонымен қатар, бұл күні араздасқан жандар татуласып, ескі өкпе-реніштер кешіріледі.

Тарихы мен таралу аймағы

Көрісу дәстүрі Қазақстанның батыс өңірлері – Атырау, Маңғыстау, Ақтөбе, Батыс Қазақстан облыстарында кеңінен таралған. Сонымен қатар, бұл мереке көршілес Ресейдің Астрахан, Орынбор, Саратов облыстарында тұратын қазақтар арасында да сақталған. Тарихи тұрғыдан алғанда, бұл дәстүрдің тамыры тереңде жатыр және көшпелі халықтың жыл айналымын ерекше атап өтетін ғұрыптарының бірі саналады.

Қазіргі кездегі маңызы

Қазіргі уақытта Көрісу күні ұлттық дәстүрді дәріптеудің бір көрінісі ретінде республика көлемінде танылып келеді. Бұл мерекеде адамдар бір-біріне қонаққа барып, дастарқан жайып, ақсақалдар батасын береді. Мемлекет тарапынан да бұл күн халықтық мереке ретінде атап өтіліп, ұлттық бірлікті нығайтуға үлес қосуда.

Көрісу күні – халқымыздың салт-дәстүрінің айқын көрінісі. Ол адамдарды бірлікке, ынтымаққа, сыйластыққа шақыратын маңызды мереке. Бұл күннің мәні – тек амандасу ғана емес, сондай-ақ ізгілік пен қайырымдылықтың, татулықтың белгісі. Сондықтан бұл дәстүрді сақтау және болашақ ұрпаққа жеткізу – баршамыздың ортақ міндетіміз.

Құралай ЖҰМАҒАЛИҚЫЗЫ,

«QH»